Męskość - ile nas ona kosztuje?

Wieść socjalna niesie, że męskość jest lepsza od kobiecości. Że mężczyzna powinien być: twardy, dzielny, nie okazywać strachu, wstydu itd. Uwierzyli w to wszyscy - nawet kobiety (tzw. nadgorliwe feministki).

W zeszłym roku w Polsce utonęły 674 osoby. Z czego 615 to byli mężczyźni. Przypadek? Nie sądzę. To raczej konsekwencja pewnej postawy. Głupiej postawy. Postawy zwanej mężczyzną.

Jak uniknąć śmierci z powodu bycia mężczyzną?

Niech go piorun trzaśnie

Moje rozmyślania rozpoczęło wydarzenia, które miało miejsce 2 tygodnie temu. Zorganizowałem na swojej działce grilla dla znajomych, niemniej plany dobrej zabawy pokrzyżowała nam burza.

I to burza konkretna - z walącymi piorunami w odległości ok. kilometra od nas.

Ponieważ teren był dziki, pełen drzew, bez możliwości schronienia się, zaproponowałem, byśmy schowali się w aucie.

Dawno temu czytałem, że faceci dostają piorunami znacznie częściej niż kobiety. Myślałem sobie - jakiś nieznany czynnik sprawia, że kobiety rzadziej dostają fotkę od Zeusa.

Może jakaś nieznana energia? Pole magnetyczne? Co to mogło być?

Tak czy inaczej - wracam do burzy.

Auto jest świetną kryjówką przed piorunami, bo działa jak klatka Faradaya - ładunek elektryczny opływa ludzi i wnika w ziemię.

O ile moja koleżanka przystała na propozycję, mój znajomy (hetero - żeby było jasne) zaczął się ze mnie śmiać - że tchórzę itd. Po czym wyciągnął komórkę, bo musiał "pilnie" zadzwonić.

Nie trzeba być doktorem fizyki, aby wiedzieć, że komórki silniej ściągają pioruny.

Niewiele myśląc, wziąłem kluczyki i poszliśmy do auta przeczekać burzę, obserwując przez szyby, jak mój znajomy śmieje się z nas i rozmawia przez komórkę w odległości kilkunastu metrów od nas.

I wtedy mnie olśniło.

Tym nieznanym czynnikiem, który sprawia, że faceci częściej zbierają na głowę pioruny, jest nic innego, jak głupota.

Bycie super męskim - dzielnym, silnym itd. - świetnie przydawało się w czasach wojen i nieustających konfliktów zbrojnych. Tacy ludzie byli bowiem świetnym materiałem na bohaterów, którzy oddawali swoje życie w obronie kraju.

Nic im nie ujmując, muszę jednak stwierdzić, że społecznie rozumiana "męska postawa" w czasach ogólnego pokoju światowego (który - co zabawne - nastał dopiero po wynalezieniu broni nuklearnej) bardziej mężczyznom szkodzi, niż pomaga.

Mężczyźni nie tylko częściej toną czy dostają piorunami w głowę - ale także częściej niż kobiety powodują wypadki drogowe, częściej zapadają na choroby układu krążenia (którym można skutecznie przeciwdziałać np. dietą) a także są bardziej narażeni na depresję, przewlekły stres i wiele innych, negatywnych czynników chorobotwórczych.

Przypadek?

Toksyczne emocje

Każda ludzka emocja - nawet ta cholernie nieprzyjemna - pełni swoją konkretną funkcję psychologiczną.

• Lęk - każe nam być ostrożnym.
• Wstyd - reguluje zachowania społeczne.
• Poczucie winy - każe nam próbować odkupić swoje winy, zadośćuczynić za popełnione błędy.
• Zazdrość - pokazuje nam, że czegoś pożądamy, że czegoś nam brakuje i że chcemy to mieć.
• Tęsknota i smutek - pokazują nam, że straciliśmy coś ważnego.

To są konkretne przekazy - które, ignorowane, mogą doprowadzić nas do życiowej katastrofy.

Spośród wymienionych wyżej "złych" emocji - ŻADNEJ facetowi okazywać nie wolno.

ŻADNEJ.

Innymi słowy - facet powinien: postępować nierozważnie, mieć w dupie normy społeczne, nie naprawiać swoich błędów, złorzeczyć innym (to się dzieje, gdy ignorujemy zazdrość), zatapiać smutki w alkoholu.

Przepis na życiowy sukces.

Jakie więc emocje może okazywać facet?

Dumę i złość.

Tu limitu nie ma.

Nawet, jak jawnie przegina - to i tak jest OK. Ale nie jest.

Puszyć się jak paw z byle osiągnięcia czy lać po mordach wszystkich - to nie jest męskie, tylko żałosne.

Niestety - wciąż za bardzo tolerowane w społeczeństwie.

Ta piekielna kombinacja sprawia, że facet jest ciągle między młotem a kowadłem - nie może się rozpłakać nawet, gdy umrze mu pół rodziny. Nie może wyrazić smutku po stracie kogoś, bo to "ciotowate". Tak samo, jak wyrażanie troski o innych czy o siebie.

Za dużo kremów na półce? Pisze wiersze? Rozczula się na widok małych kotków? A może płacze po rozstaniu? To pewnie ciota.

Żyjemy w systemie toksycznych przekonań społecznych na temat bycia mężczyzną.

Podtrzymują to nie tylko sami faceci, ale także kobiety - które wymagają od faceta, by był taki i taki, podczas gdy one same mogą pierdolnąć w połowie wszystkim i się rozpłakać.

Sory, dlaczego my, faceci, nie mamy takiego prawa?

Spytaj, komu łatwiej znieść depresję.

Kobiecie, którą wspiera stado ślepo oddanych jej koleżanek? Czy facetowi, któremu kumple i rodzina mówią "Stary, nie mazgaj się, weź się w garść"...?

No właśnie.

Jako ciota - wypisuję się z tego systemu. Nawet, jeśli kosztem jest utrata twarzy.

Uważam, że jako facet, mam prawo porzucić pewne sprawy. Stchórzyć. Rozczulić się, płakać po stracie kogoś ważnego. Mam prawo dbać o siebie nawet, jeśli to oznacza łykanie 10 tabletek dziennie i odwiedzanie lekarza co tydzień.

Mam prawo czuć się winny, gdy spierdolę sprawę - bo tylko wtedy mogę naprawić swój błąd, gdy się do niego przyznam i przeproszę.

Mam prawo bać się, bo lęk jest jedną z najstarszych emocji i naszym przodkom ratował dupę miliony razy. To dlatego tak wiele osób wciąż się boi - bo to właśnie ostrożność była w dżungli lepszym rozwiązaniem niż próba ujeżdżania pantery.

My, geje, jesteśmy w stosunku do hetero 1000 lat do przodu.

Dlaczego?

Bo ta "kobieca" część nas jest u nas tak silna, tak dojmująca, że nie możemy jej ignorować.

Jesteśmy wrażliwsi, a przez to bardziej współczujący. Mamy mniej receptorów testosteronu w mózgach, przez to mniej się popisujemy, nie pragniemy aż takiego poklasku, nie zachowujemy się ryzykownie bez potrzeby.

Łączymy w sobie 2 światy - męski i żeński.

I jeśli tylko mamy dobrze poukładane w głowach - wykorzystamy ten atut. Czerpiemy z mądrości kobiet i mężczyzn. Wiemy, kiedy walczyć, a kiedy oszczędzać siły na inne rzeczy. Wiemy, kiedy płakać po stracie kogoś, a kiedy wziąć się w garść i kogoś odnaleźć.

100%-owa kobieta czy 100%-owy mężczyzna nie ma takiej możliwości, jaką mamy my, geje - ludzie z pogranicza, którzy elastycznie mogą czerpać zarówno z jednej skarbnicy, jak i z drugiej.

Tam, gdzie akceptuje się gejów (a nie tylko toleruje), szybciej rozwijają się nowoczesne technologie. Przypadek? Powtórzę się, jak Macierewicz - nie sądzę.

Bądź mądrym facetem i skorzystaj z szansy, jaką dała Ci natura - z tej kobiecej cząstki siebie, która każe Ci troszczyć się o siebie, pozwala Ci rezygnować, dać upust "wstydliwym" i "złym" emocjom, które są przecież tak samo potrzebne, jak każde inne.

Trzymaj się mocno, Drogi Geju! :)