Gorzkie Słodkie Walentynki - zakwestionuj walentynkowe przesłanie i znów czuj się dobrze

50% z nas (osób homo) - wg pewnych statystyk - jest w stałych związkach. To mało i dużo. I oznacza, że dziś 50% osób, które przeczytają ten wpis, pójdą spać w pustym łóżku. Tu właśnie wyłazi to gorzkie jądro Walentynek - depresyjne podłoże samotności. Jak sobie z tym poradzić - o tym niniejszy wpis.

Tak naprawdę nie chodzi tu o Walentynki, ale o pewne brudne przesłanie tego neonowego, plastikowego "święta" - że rzekomo jesteśmy cokolwiek warci, jeśli ma partnera.

I - co za tym idzie - jesteśmy rzekomo gówno warci, jeśli partnera nie mamy. Albo co najmniej MNIEJ warci.

Zakwestionujmy to - używając pytań The Work oraz tzw. Racjonalnej Terapii Zachowań.

1. Czy to prawda, że jesteś mniej wartościowy, jeśli nie masz partnera?

2. Czy  możesz być pewien na 100%, że jesteś mniej wartościowy, jeśli nie masz partnera?

Co właściwie decyduje o Twojej wartości jako człowieka? To, na ile służysz innym? To, co myślisz sam o sobie? Może są jakieś inne wskaźniki?

Czy nie znasz osób, które są wg Ciebie mało wartościowe, a mimo to tkwią w jakimś związku? Czy nie znasz wartościowych singli?

No właśnie...

3. Czy wiara w przekonanie, że "jesteś mniej wartościowy, jeśli nie masz partnera" jest korzystna dla Twojego życia?

Czy wnosi spokój czy stres w Twoje życie?

No właśnie...

4. Kim byś był, gdybyś nie mógł uwierzyć w myśl, że jesteś mniej wartościowy, gdy nie masz partnera?

Wyobraź sobie dwie alternatywne rzeczywistości. W obu jesteś w tej samej sytuacji, co teraz - masz (albo nie masz) partnera. Wyobraź sobie, że pierwszy Ty wierzy w przekonanie, że jest mniej wartościowy, gdy nie ma partnera. A drugi Ty kompletnie nie może przyjąć tego do wiadomości.

Który TY czuje się lepiej w swoim życiu?

No właśnie...

Odwrócenia:

"Jestem tak samo wartościowy, gdy mam i gdy nie mam partnera" - czy to może być prawda? Jeśli tak, to dlaczego?

"Moje myślenie jest mniej wartościowe, gdy nie mam partnera" - czy to może być prawda? Oj, może.

RTZ - czyli myśl o przekonaniach bardziej racjonalnie

To bardzo fajna metoda odzyskiwania racjonalnego spojrzenia na własne myśli. Podobnie, jak The Work, polega na zadawaniu sobie odpowiednich pytań dotyczących wyznawanego przekonania.

Weźmy na warsztat nasze i zobaczmy, jak to działa:

"Jesteś mniej wartościowy, jeśli nie masz partnera"

1. Czy to przekonanie jest oparte na faktach?

Jeśli tak, to na jakich konkretnie? W jaki sposób te fakty oznaczają, że to przekonanie jest prawdziwe?

Często okazuje się, że wierzymy w coś pomimo braku jakichkolwiek faktów, które by to potwierdzały. Czasem jest też tak, że jakieś fakty są, ale nie wiadomo, w jaki dokładnie sposób oznaczają, że to przekonanie jest prawdziwe.

2. Czy to przekonanie pozwala Ci chronić Twoje życie i zdrowie?

3. Czy ułatwia Ci osiąganie Twoich bliższych lub dalszych celów?

4. Czy pomaga Ci rozwiązywać konflikty lub unikać ich powstawania?

5. Czy pozwala Ci się czuć tak, jak tego chcesz?

Szczera i krótka odpowiedź na te pytania pozwala Ci zdystansować się do przekonania i sprawdzić, na ile jest ono praktyczne i prawdziwe.

Oczywiście w trakcie pracy nad swoimi przekonaniami będą pojawiać się inne myśli. Zachęcam Cię do założenia pamiętnika, w którym będziesz je spisywał i kwestionował. Wierz mi, że potrafi to zmienić w krótszej lub dłuższej perspektywie naprawdę bardzo wiele jeśli chodzi o własne emocje.

Na koniec dodam jeszcze, że...

Poczucie samotności nie jest takie złe

Jest ono bowiem wezwaniem Twojej podświadomości, że potrzebujesz kontaktu z innymi ludźmi. A być może też kontaktu z jednym, specyficznym człowiekiem. Samotność to zaproszenie, które - jeśli jest taka możliwość - warto rozpatrzeć pozytywnie.

Nie oznacza to, że masz w Walentynki wejść na fellow i desperacko zaczepiać przypadkowych gości, w nadziei, że któryś okaże się miłością Twojego życia. Znajdź lepsze sposoby, na szukanie towarzystwa :)

Życzę Ci udanych - bez względu na to, czy samotnych czy nie - Walentynek!