Ludzie, którzy czują zbyt wiele - czyli o zjawisku hipersensytywności

Pamiętam tamtą mroźną, zimową noc pełną gwiazd, marzeń i niespodziewanych oczarowań. Tkwiłem w samym śnieżnym jądrze najgłębszej zimy a twarz ma siekana była mrozem dochodzącym do -20 stopni. Księżycowa poświata pokrywa wszystko srebrem.

Panowała całkowita, niezmącona cisza.

I zaczęło do mnie docierać, jak wiele uczuć i wrażeń we mnie mieszka. To było aż przygniatające - czuć, jak otwiera się we mnie skarbiec pełen zachwytów, obaw, fascynacji, złości.

Teraz już wiem, kim jestem. Osobą hipersensytywną. Czy jest dla mnie ratunek w tym okropnym, wielkim świecie?

Mózg hipersensytywny jest bardziej czuły na bodźce.

Przeżywa głębiej, mocniej i w subtelniej.

Na wielu płaszczyznach.

Czuje mocniej zarówno negatywne emocje, jak i pozytywne. Taka osoba jest bardziej empatyczna, kocha przyrodę, brzydzi się krzywdą i chamstwem.

Czasem nie może zasnąć z powodu ekscytacji jakimś pomysłem.

Czasem - z powodu lęków, które nocą ogromnieją i ściskają gardło.

Tacy ludzie jak ja zostają poetami lub pijakami. Malarzami, pisarzami, kompozytorami, fotografami. Albo narkomanami, lekomanami.

Zależy, na kogo trafili w życiu.

Jeśli okoliczności im sprzyjają - stają się inżynierami emocji. Czują je bowiem lepiej, dosadniej. Dzięki temu wystarczy im przelotny zapach perfum o udanej kompozycji, jedna właściwa nuta lub opadający liść w świetle zachodzącego słońca, by umierać z zachwytu.

Jeśli świat natomiast okaże się dla nich surowy - szybko czują się winni sytuacji. Łatwiej ich wystraszyć. A traumy trwają dłużej i są bardziej gorzkie. Hipersensytywni zapamiętują te urazy i muszą się uczyć z nimi żyć.

Ból osób hipersensytywnych łagodzi Xanax albo wódka. Albo jedno i drugie naraz. Choć ja wybrałem medytację.

Ale inni mogą zazdrościć osobom hipersensytywnym tego, jak głęboko przeżywają zachwyt światem.

Pamiętam, jak kiedyś zaparkowałem auto przy jeziorze w środku nocy i patrzyłem w gwiazdy. Oszałamiające ciepło galaktyczne biło z tego rojowiska kwazarów i satelitów a ja oczarowany byłem mistyką i ogromem kosmosu.

To doświadczenie wstrząsnęło mną aż do szpiku kości.

Kocham chować się w tataraku. W bzyczącym sitowiu prażonym słońce i podlewanym wodą jeziora. Kocham patrzeć na buzującą zieleń zatopioną w słońcu.

Gdy mój umysł jest spokojny - widzę miliardy urzekających detali, z których składa się uniwersum. Jestem pewien, że inni ich nie widzą. Że ich rozkrzyczane umysły wciąż szarpią ich uwagą na lewo i prawo, wciąż każą im koncentrować się na rzeczach zbędnych, trywialnych.

Moja hipersensytywność nie sprawia, że jestem lepszy. Płacę za nią wysoką cenę. Rozstania, przeprowadzki, zmiany - powodują u mnie większe i groźniejsze reperkusje. Koszmary potrafią się zrodzić same z byle powodu - projektując najgorsze scenariusze.

Więcej rzeczy mnie rani, choć nauczyłem się z tym obchodzić.

Więcej rzeczy mnie przeraża, choć nauczyłem się działać mimo to.

Więcej rzeczy mnie smuci - choć nauczyłem się widzieć ziarnko piękna w największej tragedii.

Ale też czuję, że żyję - nawet, gdy każdy dzień wydaje się identyczny.

Nie rozumiem pojęcia nudy.

Ty też jesteś hipersensytywny? Współczuję Ci, ale też gratuluję. Wykorzystaj ten dar najlepiej, jak możesz.

***

Wciąż wielu gejów nie do końca akceptuje swoją orientację seksualną - a w Polsce panuje nie tylko spora homofobia, ale też prawdziwy deficyt pomocy psychologicznej dla osób LGBT+. Dlatego też stworzyłem praktyczny poradnik, którym możesz sobie pomóc dojść do porozumienia z samym sobą w kwestii swojej seksualności:

Jak zaakceptować siebie jako geja

Przedstawiam w nim prostą, sprawdzoną i skuteczną metodę (zbudowaną w oparciu o wiele różnych metod psychologicznych) pracy nad swoimi przekonaniami, myśleniem, postawą i emocjami - technikę, którą możesz szybko się nauczyć i samodzielnie stosować w zaciszu swojego domu.

DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ O PORADNIKU

KUP EBOOKA / KSIĄŻKĘ DRUKOWANĄ

***