Różnica wiekowa w gejowskich związkach - czy taki układ przetrwa?

On jest już siwy - a jego chłopak jeszcze zielony. On liczy pierwsze zmarszczki - a jego chłopak pierwsze wytryski. Starszy i młodszy. Łączy ich tylko łóżko? Czy coś więcej? I czy takie związki mają sens? Czy utrzymają się długo?

Sensowny układ interesów

Są pewne pola, gdzie taka seksualna, gejowska symbioza ma pewien - jakby - sens.

Młodzi w naszym kraju czują się generalnie niepewne - głównie z powodów finansowych. Ci starsi, choć może nie milionerzy, ale radzą sobie finansowo - co dla młodego jest obietnicą pewnego bezpieczeństwa.

Tak, tak - blachary - ktoś powie.

Ale spójrzmy prawdzie w oczy - gdyby dziś na fellow napisał do Ciebie milioner - oj, zastanowiłbyś się, co nie?

Z kolei starsi geje, atakowani okładkami Men's Health'a, przechodzą - niestety zdaje się, że coraz szybciej - kryzys "wieku średniego". Czy jestem jeszcze atrakcyjny? Czy ktoś będzie mnie chciał? Itd.

Pewnym "lekiem" na ten kryzys jest seks z młodym i pięknym. Leci na mnie - to znaczy, że nie jest ze mną (jeszcze) tak źle.

Oczywiście z psychologicznego punktu widzenia to jest kryzysogenne i krótkoterminowe. Dlaczego?

Młody - zamiast hodować lęki dot. przyszłości - powinien raczej zacząć inwestować w swoje umiejętności rozumiane jako inteligencja finansowa, a także umiejętności przydatne na rynku.

To da mu lepsze zabezpieczenie na przyszłość, niż szukanie kolejnego romansu z bogatszym starszym.

Stary - z racji tego, że młodszy to on już nie będzie - powinien raczej przyjąć 2 strategie: ruszyć dupą, żeby się odmłodzić. I zacząć pracować nad sobą, żeby... zacząć się godzić z tym, że starość nadchodzi. I cudów nie zrobimy - czeka to każdego, kto dożyje.

Okej, powiało pesymizmem. Ale czy stary z młodym może rzeczywiści stworzyć prawdziwy związek oparty o miłość, a nie o interesy?

Pewne warunki wstępne, by nie skończyło się na jednym orgazmie:

Jak wiemy - ludzkie osobowości dzielą się na introwertyków i ekstrawertyków (tudzież ambiwertyków - tych pomiędzy).

Ekstrawertycy mają zadziwiającą motywację do wspinania się po drabince społecznego statusu. Jak widzisz gościa, który:

• dba bardziej o to, by jego dom podobał się innym niż jemu samemu (np. urządził go tak, bo "tak jest modnie")
• auto jest dla niego elementem budowania swojego wizerunku,
• nie waha się wziąć kredytu, byleby pokazać, że "mu się powodzi"

... to najpewniej masz do czynienia z rasowym ekstrawertykiem. Takim kolesiem otoczonym gromadą ludzi, z którymi imprezuje i z którymi nie łączą go żadne głębsze więzi. I z którymi chce się spotkać ciągle - nawet, jeśli nie mają sobie nic ciekawego do powiedzenia.

I tu stawiam taką hipotezę, że to właśnie ekstrawertycy - w przypadku związków z dużą różnicą wiekową - pójdą chętniej na układ, który opisałem akapit wyżej - układ interesów, a nie miłości.

Dla młodego będzie ważny hajs (nowa komórka, spodnie), dla starego - świadomość, że jest jeszcze atrakcyjny zewnętrznie (dla innych).

Wiem, to, co piszę, jest może nieco krzywdzące dla ekstrawertyków czytających tego bloga (są tacy?). I broń Potworze Spaghetti - nie chcę tu na nich psów wieszać. W końcu ekstrawertycy to mistrzowie działania, który też mocno napędzają tę planetę.

Ale cóż - myślę, że z pewną krytyką zmierzyć się trzeba tak czy inaczej.

Niestety - wg statystyk to ekstrawertycy częściej zdradzają (Susan Cain, "Ciszej proszę") i też nie zdziwiłoby mnie, gdyby częściej wiązali się z kimś nie dla miłości, ale z innych powodów.

Znam pewną parę o dużej różnicy wiekowej - i to są obaj totalni introwertycy. Lubią ciszę, spokój, mają wąskie grono znajomych, z którymi mają głębsze relacje, są mocno intelektualni i się kochają.

Stąd w ogóle ta teza powstała - że związki o dużej różnicy wiekowej przetrwają raczej, gdy obie strony są intro.

Nie mylmy jednak pewnych pojęć

Mój pierwszy związek był z facetem starszym o 8 lat. Rozstaliśmy się po 1,5 roku - i łatwo byłoby zrzucić tę porażkę na konto "dużej różnicy wiekowej".

Ale to byłby błąd.

Po prostu mocno różniliśmy się temperamentem i podejściem do kwestii wyrażania uczuć. I to bardzo.

Nie wyszło raczej przez to, niż przez fakt, że różniliśmy się wiekowo. Tu wiek raczej nie miał nic do rzeczy (dziś, będąc starszy od niego w momencie, gdy z nim byłem, nadal mój temperament jest taki sam).

Gdy rozstajesz się z kimś, od kogo dzielą Cię lata - nie wpadaj w pułapkę myślenia pt. "to przez różnicę wieku" - szukaj prawdziwych przyczyn.

Różnica wieku jest przepaścią do zasypania. Pewnie, że nie jest łatwo i trzeba być cierpliwym, słuchać i rozumieć partnera i siebie - akceptując różnice między Wami. Ale to nie znaczy, że się nie da - gdy się chce, to się da.

Pokoleniowo rzecz rozumując, różnimy się tylko hierarchią wartości, pewnymi przekonaniami dot. życia. Ale nie jesteśmy z innej planety.

***

PS W nagrodę - wiadomo co :) Wyjdzie, nie wyjdzie - ale jest na co popatrzeć:

A Ty? Jakie masz doświadczenia i przemyślenia na temat związków gejowskich, w których różnica wieku jest duża? Byłeś w takim związku? Czekam na komentarze!