Sztuka zadawania mądrych pytań

Zastanawiasz się, od czego zależy jakość Twojego życia? Czy kiedykolwiek przyszło Ci do głowy, że wcale nie od tego, co posiadasz? Czy pomyślałbyś, że zależy ona od... pytań, które sobie stawiasz i na które szukasz odpowiedzi?

Oprócz ludzi, na Ziemi mamy jeszcze kilka innych, dość inteligentnych gatunków ssaków, np. orangutany albo delfiny. Wszyscy jesteśmy zachwyceni, gdy widzimy małpę grającą w pac-mana albo posługującą się językiem migowym. Nauczyły się one podstaw języka i potrafią się w nim komunikować, wyrażając swoje pragnienia i obawy. Jednak jest jedna rzecz, której nie potrafi żadna małpa w żadnym języku. To zdumiewające, ale...

Żadna małpa nigdy nie zadała żadnego pytania!

W związku z tym - małpa może tylko... małpować, a więc powtarzać. Nie są w stanie wyjść poza raz wdrukowane schematy myślowe. Wyobraź sobie, jak cholernie niewolnicza jest to sprawa.

Ale kij w plecy małpom - co z ludźmi?

Czy my potrafimy zadawać pytania? Wydaje się, że tak. Zaryzykuję tezę, że każdy postęp w jakiejkolwiek dziedzinie wziął się stąd, że ktoś zadał sobie dobre pytanie. Dobre, czyli nie złe. Powstaje więc pytanie - jak odróżnić dobre pytanie od złego? To proste. Dobre to takie, na które mobilizuje Cię do działania. Które dodaje energii. Złe - to te, które zawiera destrukcyjne założenia, dzięki którym czujesz się gorzej.

Uważaj na "dlaczego"

Pytania zaczynające się od "dlaczego" często nie przynoszą nic dobrego. Popatrzmy na ten przykład:

Dlaczego zawsze mam gorzej?

Nie dość, że to pytanie zawiera fatalne założenie pt. "zawsze mam gorzej" (naprawdę ZAWSZE i nigdy nie miałeś lepiej?). Do tego jeszcze feralne "dlaczego", które próbuje odnaleźć przyczynę tego okrutnego założenia. Problem z "dlaczego" jest taki, że każdy może odpowiedzieć co chce - zgodnie ze swoimi przekonaniami, a nie z faktami. Dlaczego? Bo takie przeznaczenie. Bo los się na Ciebie uwziął. Bo jesteś gorszy. Bo... Itd. Żadna z tych odpowiedzi nie daje Ci praktycznie niczego prócz gorszego samopoczucia. Owszem - możesz odpowiedzieć tak, by czuć się lepiej, np. Dlatego, że Bóg wystawia Cię na próbę charakteru. Ble, ble, sranie w banie, wybacz. Trzymajmy się faktów. O wiele lepsze w ich ustaleniu byłoby pytanie: Jak to się stało, że mam teraz gorzej? Jak do tego doprowadziłem? W ten sposób przynajmniej dowiesz się, co spieprzyłeś i będziesz mógł w przyszłości postąpić inaczej.

Załóżmy, że zdradził Cię chłopak. Spytasz: Dlaczego? I co dostaniesz? Stek wymówek od niego! A od samego siebie klasykę gatunku pt. "nie jestem dla niego wystarczająco dobry". Spytaj: Jak to się stało, że mnie zdradził? Po co mnie zdradził? Co tam znalazł? A czego nie znalazł? Takie pytania bardziej naświetlają sytuację. Mniej halucynacji, więcej faktów.

Często też jesteśmy po prostu za głupi, żeby znaleźć odpowiedź na pytanie "dlaczego". Dlaczego powstał człowiek? Dlaczego żyjemy? Dlaczego spotkało Cię to, co Cię spotkało? Chuj to wie. I kropka. Całe życie możesz nad tym myśleć i nic nie wymyślisz. Dlatego dajmy sobie spokój.

Zawsze więc miej na uwadze zastąpić "dlaczego" jakimś innym pytaniem.

Pytania, które warto sobie w życiu zadawać i szukać na nie odpowiedzi

• Jakie to (jakiś przykry incydent na przykład) będzie miało znaczenie za 10 lat?
• Co chcę pozostawić przyszłym pokoleniom?
• Czy tak chcę żyć?
• Jak mogę dostać to, czego pragnę?
• Jak mogę uchronić się przed czymś, czego się boję?
• Jak mogę się do tego przygotować jak najlepiej?
• Co sprawia mi największą radość w życiu?
• Czego najbardziej się boję? Co w tym jest?
• Jakie są najpiękniejsze wspomnienia mojego życia? Co w nich takiego jest, że uznałem je za najpiękniejsze?

I najważniejsze metapytanie: Jakie jeszcze pytania mogę sobie zadawać, by moje życie było lepsze? Ciekawsze? Bardziej satysfakcjonujące?

Baw się!