Ciepło prosto z serca

Jako dzieci rodzimy się czyści emocjonalnie. Nasze umysły nie próbują intelektualizować wszystkiego i dlatego mamy swobodny dostęp do zasobów, które potem tracimy na drodze socjalizacji. Jednym z tych zasobów jest energia ciepła - zwana serdecznością, miłością, bliskością etc.

Są ludzie, którzy pomimo bullshitu, jaki sprzedaje nam przeintelektualizowany umysł, nadal kierują się sercem. Bo energia ciepła płynie właśnie z serca, nie z umysłu. Nie jest racjonalna, nie jest warunkowa - po prostu jest.

Niedawno wpadł do mnie facet poznany przez Internet. Malarz, dość oryginalny facet. Siedzieliśmy na schodach drogerii na rynku i sycąc się niezwykłą atmosferą, oglądaliśmy jego obrazy, które wyłonił z bagażnika swojego samochodu.

Gdy się uśmiechał, robiło się cieplej. To człowiek, który umie się komunikować energią idącą wprost z serca. Bez intelektualizowania, bez zapuszczania się w dzikie dżungle osądów, znaczeń, przyczyn i skutków. Bez pierdolenia i intelektualnego rozwolnienia, emanuje energią, w której można się zatopić niczym w ciepłym źródłe.

Po tym poznajesz ludzi, którzy potrafią kochać.

Takim kimś jest też inny facet, którego również niedawno miałem przyjemność poznać. Jest nauczycielem, jest spokojny i wrażliwy. To ktoś, kto potrafi zadzwonić i rozpoznać, że przed chwilą płakałeś. Który potrafi po prostu spytać, jak się czujesz. I ucieszyć się z Twojego sukcesu. Jestem mu za to niezmiernie wdzięczny! Wiem, że czyta te słowa i wiem też, że pomimo wszystko, pojawia się na jego twarzy uśmiech.

Uczę się od nich, jak docierać do źródła ciepła.

Znam też bowiem ludzi, którzy tak zapędzili się w gęstwinę intelektu, że nie sposób przebić się do nich przez grube liany złożone z nieookreśleń, ekykiet, osądow, porównań, przedziwnych znaczeń, niepraktycznych zasad, zbitków tożsamości, masek etc. Nie chcę być, jak oni.

W ten sposób zamknęli przepływ tego ciepła. Ono wciąż tam jest. Uwięznione.

Jak uwolnić swoje ciepło?

Twoje serce może potrzebować oswobodzenia. Zarezerwuj sobie pół godzinki i na spokojnie wypisz na kartce, co przeszkadza Ci być serdecznym wobec ludzi...

Znajdź wszystko, co może być przeszkodą i usuń to.

Często blokują nas przekonania na temat ludzi zbudowane na bazie lipnych historii z życia - jacy to oni źli, jak potrafią potępować niegodziwie, nie kierują się zasadami (naszymi zasadami!), nie podzielają naszych wartości...

Gdy uświadomisz sobie, jaki syf mogły zostawić po sobie różne historie, które się wydarzyły w Twoim życiu, rozpoczniesz proces wątpienia w nie. Historie historiami, to przeszłość, wyciągnij z nich wspierające, mądre wnioski, które pozwolą Ci lepiej żyć i tyle. I pamiętaj, że to tylko historie, w które wierzy Twój umysł. Nie musisz im już poświęcać uwagi, wkładać w nie wysiłku.

Przeszłość nie istnieje, bo gdyby istniała - nie byłaby przeszłością! To najważniejsza nauka, jaką można wyciągnąć nt. swojej przeszłości.

Dziękuję Ci, że jesteś. Tak, do Ciebie mówię! :)