Najgorsza gejowska choroba

Wielu Gejów cierpi na pewną chorobę pt. "Coś jest ze mną nie tak."

Jest ona efektem wielu matrixowych instalacji społeczeństwa, które usilnie twierdzi, że "bycie gejem to choroba, że trzeba to leczyć" etc. Znasz zresztą te wszystkie interesujące gadki.

Jak objawia się ta choroba?

- wstydem przed przyznaniem się do bycia gejem - wstyd to bardzo użyteczna emocja. Pojawia się wtedy, gdy łamiemy jakąś społeczną normę. Jego celem jest trzymanie nas w tych normach. Dzięki wstydowi nie chodzimy nago po ulicach, zachowujemy się w miarę kulturalnie etc. Jednak jeśli ktoś czuje wstyd z w związku ze swoją orientacją - jest to wstyd destruktywny, zbudowany na bazie fatalnego przekonania pt. "Normalne jest bycie hetero. Homo to wynaturzenie, zboczenie etc." Trzeba w to wierzyć, aby się wstydzić. Musisz sobie uświadmić, że bez względu na to, czy uważasz, że był to Twój wybór czy wrodzona skłonność - masz prawo być gejem i koniec kropka.

- poczucie winy po "praktykach homoseksualnych" - poczucie winy z kolei to emocja, która przypomina nam, że złamaliśmy jakąś swoją zasadę. Np. mam przekonanie, że nie wolno kłamać i skłamię - wtedy mam poczucie winy. Jeśli ktoś za swoją uznał zasadę, że "Facet z facetem nie powinni uprawiać seksu" - po seksie będzie miał wyrzuty sumienia. W tym przypadku poczucie winy również staje się nieużyteczne - przywołuje Cię do trzymania się zasady, której nie chcesz się trzymać, bo jest głupia po prostu. Masz prawo uprawiać seks z facetem, jeśli ten facet po prostu tego chce tak, jak Ty.

- lęk przed karą za bycie "zwyrodnialcem" - tu ukrywa się całe spektrum lęków. Niektórzy Geje potrafią bać się reakcji społeczeństwa ("co powie rodzina, znajomi?"), jak również np. bożej kary (Bóg stworzył Gejów a teraz nas nie znosi i ześle nas wszystkich do piekła:) Lęk ten istotnie chroni nas przed niemiłymi konsekwencjami ze strony innych ludzi - nie chodzimy i nie rozpowiadamy ludziom po ulicy, że jesteśmy gejami, bo moglibyśmy być martwymi gejami. I to jest pozytywna funkcja tego lęku. Gorzej, jeśli ktoś przeżywa lęk nawet wtedy, gdy nie ma żadnego zagrożenia życia i zdrowia.

- gniew na ludzi, świat, Boga - gniew służy tępieniu zachowań, które w naszej opinii nam się nie podobają i zagrażają naszej pomyślności. Wielu Gejów gniewa się na społeczeństwo, ponieważ uważa, że "nie powinno ono wtrącać mi się do łóżka, moich spraw etc." Jeśli gniew ten potrafi uchornić Twoje życie przed niepożądaną ingerencją innych ludzi - to jest ok. Dasz im nauczkę. Jeśli jednak ktoś aktywuje w sobie gniew z powodu homofobicznego wystapienia prezydenta - to tylko traci energię i nic nie wskóra. Takiego gościa trzeba obśmiać i zmienić kanał. To o wiele bardziej rozsądna reakcja. Wyrażając gniew w sposób przesadny - dajesz innym do zrozumienia, że łatwo jest zagrozić Twojemu dobrostanowi.

***

Jaki jest lek na tą chorobę?

Lekiem jest świadomość.

W momencie, w którym uświadmiasz sobie już całkowicie, że działasz doskonale na bazie doświadczeń życiowych, które zdobyłeś - wszystko staje się prostsze. Okazuje się bowiem, że każde Twoje zachowanie, każda myśl, decyzja, emocja, słowo - jest najlepszą reakcją, jaką masz w danej chwili. I że zawsze dokonujesz najlepszych wyborów spośród tych, które sobie w danej chwili uświadmiasz i są dla Ciebie osiągalne. A fakt, że za każdym Twoim (oraz innych ludzi) zachowaniem kryje się pozytywna intencja (pomimo, że czasem sposób realizacji tych intencji jest nieodpowiedni), na tym tle jawi się już jako oczywistość.

Zawsze tak było, jest i zawsze będzie. Jesteś najlepszą wersją samego siebie, jaką byłeś w stanie wyprodukować na chwilę obecną. Ciesz się tym :-)